Go Back Go Back
Go Back Go Back
Go Back Go Back

ສປປລາວ: ການລົງທຶນໃສ່ການວາງແຜນຄອບຄົວເພື່ອການຂະຫຍາຍຕົວທີ່ສະເໝີພາບ, ແບບຍືນຍົງ, ແກ້ໄຂບັນຫາການຮັບມືກັບການທໍ້ຖອຍຈາກພະຍາດລະບາດຂອງ COVID-19

ສປປລາວ: ການລົງທຶນໃສ່ການວາງແຜນຄອບຄົວເພື່ອການຂະຫຍາຍຕົວທີ່ສະເໝີພາບ, ແບບຍືນຍົງ, ແກ້ໄຂບັນຫາການຮັບມືກັບການທໍ້ຖອຍຈາກພະຍາດລະບາດຂອງ COVID-19

News

ສປປລາວ: ການລົງທຶນໃສ່ການວາງແຜນຄອບຄົວເພື່ອການຂະຫຍາຍຕົວທີ່ສະເໝີພາບ, ແບບຍືນຍົງ, ແກ້ໄຂບັນຫາການຮັບມືກັບການທໍ້ຖອຍຈາກພະຍາດລະບາດຂອງ COVID-19

calendar_today 25 September 2020

@Photo UNFPA LAO PDR

ພະຍາດລະບາດຂອງ COVID-19 ໄດ້ສະແດງໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນວ່າການກໍ່ສ້າງຊັບພະຍາກອນມະນຸດຄືການລົງທືນໃນທັກສະແລະຄວາມສາມາດຂອງປະຊາຊົນແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນ ຖ້າຫາກບັນດາປະເທດສັງຄົມ ແລະ ປະຊາຊົນຕ້ອງຟື້ນຕົວ ແລະ ປັບຕົວເຂົ້າກັບສະພາບການປ່ຽນແປງ.

 

ຜົນຕອບແທນສູງຂອງການລົງທືນໃນການວາງແຜນຄອບຄົວ ການເພີ່ມການລົງທືນໃນການວາງແຜນຄອບຄົວແບບສະໝັກໃຈແມ່ນຄຸ້ມຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສູງສຳລັບລັດຖະບານ: ການໃຊ້ຈ່າຍ ໂດລາ ສຳ ລັບການຄຸມກຳເນີດ ໃນ ສ ປ ປ ລາວ ສາມາດຫຼຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການເບິ່ງແຍງກ່ຽວກັບການຖືພາໂດຍໄດ້ຜົນກຳໄລ ໂດລາ ແລະ ຜົນຕອບແທນທາງສັງຄົມໂດຍທາງອ້ອມ ເປັນ 120 ໂດລາ ສຳລັບທຸກໆໂດລາທີ່ລົງທືນ - ສາມາດປະຢັດເງິນຫລາຍລ້ານໂດລາໃນການຮັກສາສຸຂະພາບທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຊິ່ງສາມາດໄປສູ່ການປັບປຸງໂພຊະນາການການສຶກສາ ແລະ ສຸຂະພາບຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ.

 

ຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມບໍ່ເທົ່າທຽມກັນທີ່ຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຢູ່ທາງຫຼັງໃນ ສ.ປ.ປ. ລາວການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການແລະ ຜະລິດຕະພັນ ວາງແຜນຄອບຄົວໃນຂະນະທີການພັດທະນາແບບຕໍ່ເນື່ອງແມ່ນມີຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບ. ເກືອບ 68% ຂອງພົນລະເມືອງອາໄສຢູ່ເຂດຊົນນະບົດຜູ້ທີ່ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກທີ່ບໍ່ມີເສັ້ນທາງເຂົ້າເຖິງແມ່ນມີຄວາມທ້າທາຍຫຼາຍທີ່ສຸດໃນການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການສຸຂະພາບ. ໃນຈຳນວນແມ່ຍິງທີ່ແຕ່ງງານແລ້ວ,14% ຂອງຜູ້ທີ່ຢາກເຫຼືອນ ຫຼື ຫລີກລ້ຽງການຖືພາບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງການຄຸມກຳເນີດໄດ້ເມື່ອວິເຄາະຈາກແຂວງໃນບາງແຂວງ ອັດຕານີ້ເພີ້ມຂື້ນເກືອບສອງເທົ່າໃນຂະນະທີ່ສາມາດເຫັນໄດ້ຄ້າຍຄືກັນສຳລັບບາງຊົນເຜົ່າ. ສຳລັບແມ່ຍິງຜູ້ນຶ່ງມັກມີເພດສຳພັນເກືອບ 7 ໃນ 10 ຂອງທຸກໆຄົນມີຄວາມຈຳເປັນໃນການຄຸມ ກຳເນີດ.

 

ທ່ານຮູ້ບໍ່ວ່າທຸກໆ 2 ປີໃນ ສ.ປ.ປ ລາວ ມີການຖືພາໂດຍບໍ່ໄດ້ວາງແຜນປະມານ 286,000 ຄົນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນກຸ່ມຜູ້ທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນແລະການບໍລິການກ່ຽວກັບການຄຸມກຳເນີດແບບສະໝັກໃຈການຖືພາທີ່ບໍ່ໄດ້ວາງແຜນເປັນຈຳນວນຫຼາຍແມ່ນໃນບັນດາແມ່ຍິງທີ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍ ແລະ ທຸກຍາກທີ່ສຸດແລະ ຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ໂອກາດຂອງພວກເຂົາກໍ່ຈະມີຈຳກັດຫຼາຍຂື້ນຍ້ອນການຖືພາທີ່ບໍ່ໄດ້ວາງແຜນໃນຂະນະທີ່ເດັກນ້ອຍຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກໂພຊະນາການທີ່ດີສຸຂະພາບແລະການສຶກສາສະນັ້ນຈຶ່ງສືບຕໍ່ເປັນວົງຈອນຂອງຄວາມທຸກຍາກ. ຈຳນວນການເກີດທີ່ບໍ່ໄດ້ວາງແຜນຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂື້ນໃນປະເທດລາວເນື່ອງຈາກຜົນກະທົບທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບໂຄງການ COVID-19ໃນໄລຍະ 2 ປີຈຳນວນດັ່ງກ່າວຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂື້ນເຖິງ 331 000 ຫຼື 355,000 ການເກີດໃໝ່ ທີ່ບໍ່ໄດ້ວາງແຜນ.

 

ໃນປະເທດອາຊຽນສ.ປ.ປ.ລາວ ມີອັດຕາການເກີດລູກໃນໄວໜຸ່ມສູງທີ່ສຸດປະມານ 83 ຕໍ່ເດັກຍິງ 1,000 ຄົນອາຍຸ 15-19 ປີ ທີ່ໄດ້ມີການເກີດລູກອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ຍັງສູງແລະຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂື້ນຍ້ອນຜົນກະທົບທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພະຍາດຕິດເຊື້ອ COVID19.

 

ການປົກປ້ອງສິດທິຂອງແມ່ຍິງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການແຊກແຊງຫຼາຍດ້ານ: ເພື່ອສືບຕໍ່ ແລະ ເລັ່ງຄວາມຄືບໜ້າທີ່ໄດ້ປະຕິບັດມາຮອດປະຈຸບັນວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຸມໃສ່ໃນການກະຈາຍອຳນາດ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄວາມສົນໃຈຕໍ່ ສ.ປ.ປ. ລາວ ເພື່ອບໍ່ປະໃຜໄວ້ຢູ່ທາງຫຼັງ.

 

ອົງການ ສະຫະປະຊາຊາດກອງທືນສຳລັບປະຊາກອນ ໄດ້ຮ່ວມມືກັບລັດຖະບານລາວຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນເພື່ອສະໜັບສະໜູນ ນະໂຍບາຍ ແລະ ແຜນງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງການແຊກແຊງໃນການວາງແຜນຄອບຄົວເຊັ່ນ: ການເບິ່ງແຍງຫຼັງການເກີດລູກຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ການບໍລິການວາງແຜນຄອບຄົວພ້ອມດ້ວຍການບໍລິການທີ່ເປັນມິດກັບໄວໜຸ່ມການສະໜອງຢາຄຸມກຳເນີດທີ່ມີຄຸນນະພາບສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງລະບົບສາທາລະນະສຸກແຫ່ງຊາດສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ລະບົບສາທາລະນະສຸກແຫ່ງຊາດແລະເກັບກຳຂໍ້ມູນເພື່ອສະໜັບສະໜູນ ວຽກງານນີ້ເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າ ໄປສູ່ ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ. ລັດຖະບານລາວໄດ້ສະໝັກໃຈໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາ ເພື່ອໝາຍໃສ່ ກອງປະຊຸມສາກົນ ກ່ຽວກັບ ປະຊາກອນ ແລະ ການພັດທະນາ (ICPD25). ຄຳໝັ້ນ ສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການເຂົ້າເຖິງສຸຂະພາບການຈະເລີນພັນ ແລະ ທາງເພດ ແລະ ສິດທິ ເຊິ່ງເປັນສ່ວນໜຶ່ງ ຂອງການປົກຄູມຂອງການບໍລີການສາທາລະນະສຸກ (UHC).

 

ຄຳໝັ້ນສັນຍາລວມມີການຫຼຸດຄວາມຕ້ອງການທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງໄດ້ຖື ສຳລັບຂໍ້ມູນ ແລະ ການບໍລິການວາງແຜນຄອບຄົວເພີ່ມການມີຢາຄຸມກຳເນີດແບບທັນສະໄໝທີ່ມີຄຸນນະພາບສາມາດເຂົ້າເຖິງໄດ້ລາຄາບໍ່ແພງແລະປອດໄພການຫຼຸດຜ່ອນການຕາຍຂອງແມ່ທີ່ສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ໂດຍຜ່ານການປັບປຸງຄວາມພ້ອມແລະການ ສັບຊ້ອນຜະດຸງຄັນທີ່ມີຄວາມຊຳນານເພີ່ມທະວີການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການສຳລັບໄວໜຸ່ມທຸກຄົນໂດຍສະເພາະເດັກຍິງການສຶກສາກ່ຽວກັບສຸຂະພາບຈະເລີນພັນ ແລະ ທາງເພດທີ່ສົມບູນແບບ ແລະ ເໝາະສົມກັບໄວອາຍຸ.

 

ປົກປ້ອງແນວໂນ້ມການເພີ່ມການລົງທືນລະດັບຊາດໃນວຽກງານວາງແຜນຄອບຄົວ: ແຕ່ປີ 2005 ເຖິງປີ 2013ກະຊວງສາທາລະນະສຸກໄດ້ເພີ່ມລາຍຈ່າຍພາຍໃນປະເທດຈາກ 5,000 ໂດລາເປັນ 32,000 ໂດລາໃນຂະນະທີ່ UNFPA ຍັງຄົງເປັນຜູ້ຊື້ຢາຄຸມກຳເນີດເປັນຫຼັກ. ແຕ່ໃນປີ 2014ຍ້ອນການປ່ຽນແປງຂອງທົ່ວໂລກໃນການໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນ ໃຫ້ແກ່ການຊື້ຢາຄຸມກຳເນີດກົມອະນາໄມ ແລະ ສົ່ງເສີມສຸຂະພາບ ແລະ ສູນສຸຂະພາບແມ່ແລະເດັກພາຍໃນ ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ໄດ້ຕັດສິນໃຈເພີ່ມງົບປະມານພາຍໃນເພື່ອປັບປຸງການສະໜອງຢາຄຸມກຳເນີດແບບຍືນຍົງ.

ແຕ່ປີ 2017 ຫາ 2019ສ.ປ.ປ. ລາວ ໄດ້ເພີ່ມງົບປະມານພາຍໃນປະເທດຈາກ 40,000 ໂດລາຕໍ່ປີມາເປັນ 270,000 ໂດລາຕໍ່ປີແຕ່ວ່າງົບປະມານການວາງແຜນຄອບຄົວຕ້ອງໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ແລະ ເພີ່ມຂື້ນໃນປະຈຸບັນ ແລະ ຫຼັງການລະບາດເຊື້ອພະຍາດ COVID-19ຍ້ອນວ່າພວກເຂົາຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສະຫວັດດີພາບແລະໂອກາດຂອງແມ່ຍິງແລະເດັກນ້ອຍແລະ ມີຜົນສະທ້ອນໂດຍກົງຕໍ່ຄວາມສາມາດຂອງຄອບຄົວທີ່ຈະຍ້າຍອອກຈາກວົງຈອນຂອງຄວາມທຸກຍາກ.

ໃນນຂະນະທີ່ ສ.ປ.ປ. ລາວ ທີ່ຫຼຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບຄວາມທຸກຍາກ (LDC)ຕ້ອງໄດ້ຮັບປະກັນການສະໜອງທຶນແຫ່ງຊາດ ສຳລັບການວາງແຜນຄອບຄົວຍ້ອນວ່າງົບປະມານຂອງຜູ້ໃຫ້ທຶນຈະຫຼຸດລົງ.

 

ສິ່ງທ້າທາຍຍັງສືບຕໍ່ດັ່ງນັ້ນການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງ ສະຫະປະຊາຊາດກອງທືນສຳລັບປະຊາກອນ ກໍ່ຄືກັນການລະບາດຂອງເຊື້ອພະຍາດCOVID19 ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ ສຳຄັນຕໍ່ລະບົບສາທາລະນະສຸກໃນ ສ.ປ.ປ. ລາວ:  ຄວາມສ່ຽງຂອງການລົບກວນໃຫ້ແກ່ການບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ໂພຊະນາການທີ່ ຈຳເປັນສຳລັບ ແມ່ເດັກເກີດ ໃໝ່ເດັກນ້ອຍແລະໄວໝຸ່ມ. ການສືບຕໍ່ລົງທຶນຂອງລັດຖະບານໃນການວາງແຜນຄອບຄົວແບບສະໝັກໃຈແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນເພື່ອຮັບປະກັນການເພີ່ມເງິນລົງທຶນມະນຸດແລະຄວາມຢືດຢຸ່ນຂອງປະຊາຊົນລາວ.

 

UNFPA ຈະເພີ່ມການສະໜັບສະໜູນໃນລະດັບຊຸມຊົນໂດຍການຮ່ວມມືກັບຄູ່ຮ່ວມງານດ້ານສຸຂະພາບແລະໂດຍຜ່ານການສ້າງຄວາມອາດສາມາດໃຫ້ແກ່ຜະດຸງຄັນ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານສາທາລະນະສຸກ. 

 

ສຳ ລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກະລຸນາຕິດຕໍ່:

ນ. ອຸໄລວັນ ໄຊຍະລາດຜູ້ຮັບຜິດຊອບວຽກແຜນງານ - ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງລະບົບສາທາລະນະສຸກ, UNFPAສ.ປ.ປ. ລາວ

Email: sayarath@unfpa.org